ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Βάσει των παραπάνω οι δύο πλέον εταιρείες διύλισης , με ποσοστά συμμετοχής : α) ΕΛΠΕ 73%, β) Motor oil 27% , καταγράφουν συνεχώς κέρδη (π.χ. ΕΛΠΕ 9μηνο 2005 της τάξεως του 107%), όπως κέρδη πραγματοποιούν επίσης και οι εταιρείες εμπορίας. 

Κατόπιν όλων αυτών, θα περίμενε κανείς ότι αντίστοιχα θα «ευημερούσαν» και τα πρατήρια πώλησης υγρών καυσίμων, αλλά δυστυχώς τα κέρδη αυτών είναι καθοδικά και σ΄ ορισμένες περιπτώσεις θα λέγαμε «ζημιογόνα», με αυστηρά τεχνικό-οικονομικά κριτήρια, πράγμα, όμως, που αποσιωπάται καθόσον τα περισσότερα από αυτά είναι μικρές προσωπικές-οικογενειακές επιχειρήσεις.

Εκτός των παραπάνω βασικών προβλημάτων που έχουν τα πρατήρια, «φορτώνονται» και με τις προαναφερθείσες στρεβλώσεις της αγοράς και είναι συνεχώς, ως εύκολη λύση, στο στόχαστρο της Πολιτείας, η οποία «αδυνατεί» να τα «βάλει» με τους κλάδους της διύλισης και της εμπορίας, κατηγορούμενα για νοθεία, πειρατεία, λαθρεμπορία, αλλά και για αυξημένες τιμές, ξεχνώντας συνειδητά το Κράτος ότι για όλα αυτά φταίνε εκείνοι που διαμορφώνουν τις τιμές χονδρικής (εταιρείες διύλισης-εμπορίας) και όχι οι ασκούντες το λιανικό εμπόριο. 

Παρατηρώντας τα οικονομικά στοιχεία , τα οποία δημοσίευσαν τα διυλιστήρια, βλέπουμε ότι τα καθαρά κέρδη αυτών αυξάνονται κατά 12% ετησίως, λαμβάνοντας υπόψη τους (3) τελευταίους ισολογισμούς και των εταιρειών κατά 10%, ενώ των πρατηρίων είναι στο 4%, δηλαδή το χονδρεμπόριο δουλεύει με πολύ μεγαλύτερα περιθώρια απ΄ ότι το λιανεμπόριο (πρωτοτυπία της Ελληνικής αγοράς) , αλλά πάντως το δεύτερο «φταίει» για τις ακριβές τιμές, όπως λένε το Υπουργείο, διυλιστήρια, κλπ.