Εντείνονται οι πιέσεις να κλείσει η συμφωνία Shell- ΔΕΠΑ — “Ανοικτό” μέτωπο οι διασφαλίσεις που ζητά η ελληνική εταιρεία

Καλά κρατεί το σίριαλ της συμφωνίας μεταξύ Shell και ΔΕΠΑ για την πώληση του μεριδίου της πρώτης στην ΕΠΑ Αττικής, αφού παρά και τη χθεσινή συνάντηση των δύο πλευρών που υποτίθεται ότι θα ήταν και η καταληκτική, εντούτοις οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν και σήμερα.

Και ενώ το υπουργείο Ενέργειας πιέζει συστηματικά τη διοίκηση της ΔΕΠΑ να κλείσει το deal, όλες οι πληροφορίες επιμένουν πως η αιτία της καθυστέρησης δεν βρίσκεται στο τίμημα των 150 εκατ. ευρώ – που παρ’ ότι κάποιοι το θεωρούν υψηλό, εντούτοις έχει κλειδώσει καιρό τώρα-  αλλά στις εγγυήσεις για την τήρηση της συμφωνίας.

Δηλαδή στη διάδοχη κατάσταση και τις διαπραγματεύσεις για την καθαρή έξοδο της Shell από την ελληνική αγορά φυσικού αερίου, όπως είχε αποκαλύψει πρώτο το “Energypress” (https://energypress.gr/news/kathari-exodos-tis-shell-apo-tin-agora-einai-zitoymeno-prin-kleisei-deal-me-ti-depa). Διαπραγματεύσεις αρκετά ευαίσθητες, πολλώ δε μάλλον όταν οι Ολλανδοί δεν συμμετέχουν στην ΕΠΑ Αττικής απευθείας ή μέσω κάποιας θυγατρικής τους, παρά μέσω ενός οχήματος ειδικού σκοπού (SPV).

Σε αυτό εντοπίζεται το γεγονός ότι έχει παρέλθει πάνω από μια εβδομάδα, μετά την αρχική καταληκτική προθεσμία της 6ης Ιουνίου, και ακόμη να πέσουν οι υπογραφές, οι οποίες αναβάλλονται από ημέρα σε ημέρα, δίχως αυτό να αποκλείεται να γίνει ακόμη και σήμερα.

Τόσο λοιπόν στις προηγούμενες συναντήσεις, όσο και και στη χθεσινή, έγινε σαφές ότι δεν θα υπάρξει συμφωνία, εφόσον δεν εκπληρωθούν δύο-τρεις ρήτρες (liabilities) που να διασφαλίζουν τη ΔΕΠΑ.

Αφενός να δεσμευθούν οι Ολλανδοί, για την καλή εκτέλεση της συμφωνίας που θα υπογραφεί, αλλά και να δεχτούν ότι η ΔΕΠΑ θα μπορεί να στραφεί στο μέλλον εναντίον της μητρικής Shell, εφόσον εντοπισθεί να τους βαρύνει ευθύνη για πάσης φύσεως εκκρεμότητα (για παράδειγμα φορολογική ή ατύχημα από κάποια κακοτεχνία), κάτι που η Shell δεν έχει αποδεχθεί μέχρι στιγμής.

Αφετέρου να μην μπορεί μελλοντικά, όχι μόνο το SPV αλλά ούτε η ίδια η Shell, να δραστηριοποιηθεί στην ελληνική αγορά με δικό της δίκτυο, πρατήρια φυσικού αερίου, κ.ό.κ. Δηλαδή να αποκλειστεί κάθε πιθανή επαναδραστηριοποίηση της Shell στην αγορά, με αντικείμενο, παρόμοιο με το σημερινό, ακόμη κι αν δεν εμφανίζεται ότι θα το τρέχει η ολλανδική εταιρεία, αλλά κάποια συνδεδεμένη με αυτήν οντότητα. Διότι, όπως εξηγούν άνθρωποι με γνώση των διεργασιών, δεν θα είχε κανένα συμφέρον η ΔΕΠΑ να πληρώσει 150 εκατ. ευρώ, και μετά από κάποια χρόνια να δει και πάλι τους Ολλανδούς, να παίρνουν θέσεις στην αγορά μέσα από κάποιο ανταγωνιστικό σχήμα.

Τόσο το πρώτο, όσο και το δευτερο, μπορεί να μοιάζουν με τεχνικά ζητήματα, στην πραγματικότητα ωστόσο αποδεικνύεται πως μόνο σαν τέτοια δεν αντιμετωπίζονται από την πολυεθνική, αφού διαφορετικά η συμφωνία θα είχε κλείσει. Από την άλλη πάλι πλευρά, και παρά τις υπουργικές πιέσεις να κλείσει το deal, δεν είναι δυνατόν για τη ΔΕΠΑ να καταβάλει ένα τόσο μεγάλο ποσό, δίχως να μην έχει εισπράξει σε αντάλλαγμα ισχυρές νομικές δεσμεύσεις από την ολλανδική πλευρά.

Τελευταίο πάντως επισόδειο στο σίριαλ ΔΕΠΑ-Shell αποτελεί η ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή και συγκεκριμένα προς τον ΥΠΕΝ Γ.Σταθάκη, ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Γεώργιος Αρβανιτίδης.

Στην ερώτησή του ζητά από τον υπουργό πλήρη ενημέρωση για το στάδιο στο οποίο βρίσκονται η διαδικασία εξαγοράς τoυ ποσοστού της Shell στην ΕΠΑ Αττικής από τη ΔΕΠΑ και κατά πόσον αυτή αποτελεί προϋπόθεση για την ολοκλήρωση τις ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ.

Καλείται επίσης να απαντήσει ο κ. Σταθάκης αν πράγματι έχει συμφωνηθεί τίμημα εξαγοράς στα 150 εκατ. ευρώ, με ποια κριτήρια και βάσει ποιας διαδικασίας αυτό προέκυψε όταν οι όροι της συμφωνίας παραμένουν ακόμη ανοικτοί, αν οι μέτοχοι έχουν λάβει γνώση και έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους, καθώς επίσης αν όντως η αμοιβή της Rothschild, δηλαδή του συμβούλου της ΔΕΠΑ στην υπόθεση, ανέρχεται σε 4 εκατ. ευρώ.