Σήμερα οι υπογραφές ΔΕΠΑ – ΕΝΙ, κλειδώνει με Shell στα 150 εκατ ευρώ, ερωτηματικά για τo μοντέλο αποκρατικοποίησης

Κλείνει σύμφωνα με τις πληροφορίες, σήμερα, ένα πολύμηνο σίριαλ στην εγχώρια αγορά φυσικού αερίου, αυτό της υπογραφής μεταξύ της ιταλικής ENI και της ΔΕΠΑ, σχετικά με την εξαγορά από την πρώτη, της συμμετοχής της δεύτερης στην ΕΠΑ Θεσσαλονίκης-Θεσσαλίας.

Ενα deal, που όχι φυσικά τυχαία, ολοκληρώνεται σήμερα – ανήμερα της πρώτης συνάντησης Σταθάκη- θεσμών για τα ενεργειακά- προκειμένου να σταλεί το μήνυμα ότι μία-μία, ολοκληρώνονται οι εκρεμμότητες του χαρτοφυλακίου του ΥΠΕΝ.

Εξελίξεις έχουμε όμως και στο μέτωπο ΔΕΠΑ- Shell. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, διεξήχθησαν χθες συνεχείς συσκέψεις, παρουσιάσεις και αναλύσεις, μεταξύ ΕΠΑ και ΕΔΑ Αττικής με Shell και ΔΕΠΑ, προκειμένου να κλείσει και το έτερο deal, αυτό του Λεκανοπεδίου. Ολα δείχνουν ότι έχει επέλθει συμφωνία και έχουν επιλυθεί κατά βάση όλα τα ζητήματα που εκκρεμούσαν, με τη συμφωνία να κλείνει, σύμφωνα τουλάχιστον με τις διαθέσιμες πληροφορίες, στα 150 εκατ. ευρώ.

Εκείνο ωστόσο που απομένει προκειμένου να ανακοινωθεί η συμφωνία του Νότου, αφορά το γενικότερο ζήτημα γύρω από τι θα συμβεί ανάμεσα σε κυβέρνηση και δανειστές σχετικά με τη νέα δομή της αγοράς. Δηλαδή κατά πόσο θα συμφωνήσουν οι θεσμοί να κρατήσει η ΔΕΠΑ υπό τον έλεγχό της, τόσο τη ΔΕΔΑ, όσο και την ΕΔΑ Αττικής, όπως και την ΕΔΑ Θεσσαλονικης, αλλά και το 100% της ΕΠΑ Αττικής.

Εφόσον κλειδώσουν και αυτά, ανοίγει ο δρόμος για να συζητηθεί και εφαρμοσθεί το μοντέλο αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ. Και σήμερα κατά τις συναντήσεις Τσακαλώτου και Σταθάκη με τους δανειστές, για αποκρατικοποιήσεις και ενεργειακά, θα φανεί κατά πόσο “περπατά” το προτεινόμενο από την ελληνική πλευρά, εναλλακτικό μοντέλο αξιοποίησης για τη ΔΕΠΑ.

Ερωτηματικά

Σύμφωνα με πληροφορίες, άνθρωποι με γνώση του αντικειμένου, έχουν εγείρει διαφωνίες κατά πόσο το συγκεκριμένο μοντέλο, μπορεί να φέρει ισοδύναμα έσοδα με την πώληση του 65% της ΔΕΠΑ. Διαφωνίες που σχετίζονται με εκτιμήσεις ότι δεν είναι δελεαστικό για την αγορά, η δυνατότητα απόκτησης από τον στρατηγικό επενδυτή της ΔΕΠΑ, ενός μειοψηφικού μόνο ποσοστού των δικτύων.

Στον αντίποδα, εδώ και καιρό, έχει πέσει στο τραπέζι μια άλλη ιδέα : Αντί για holding, να συσταθούν δύο θυγατρικές, μια με τα δίκτυα, και μία με την εμπορία, και να πουληθεί κάθε μια αυτόνομα, σε ποσοστό 65% του μετοχικού τους κεφαλαίου. Σε διαφορετική εξάλλου αγορά απευθύνονται τα δίκτυα, και σε διαφορετική η εμπορία. Αλλοι επενδυτές ενδιαφέρονται για τα δίκτυα, και άλλοι για το εμπορικό κομμάτι.

Η στάση των ΕΛΠΕ

Στα παραπάνω ερωτήματα, σήμερα αναμένεται να δοθούν και οι πρώτες απαντήσεις. Πέραν ωστόσο του μοντέλου αποκρατικοποιήσης που θα αποφασισθεί για τη ΔΕΠΑ, ερώτημα αποτελεί και η στάση των ΕΛΠΕ, που κατέχουν στην εταιρεία, ποσοστό 35%.

Πηγές πάντως των ΕΛΠΕ εξηγούσαν χθες στο “Energypress”, ότι δεν έχει κανένα νόημα για τον όμιλο να παραμείνει ως παθητικός μέτοχος σε μια δραστηριότητα που δεν θα ελέγχει.

“Αν παρουμε αυτα που θελουμε, θα πωλήσουμε και θα φύγουμε. Ο όμιλος θέλει να έχει παρουσία στην αγορά φυσικού αερίου, αρκεί να έχει και τον έλεγχο, όχι να είναι παθητικός παίκτης”, σχολίαζαν χθες πηγές του ομίλου στο “Energypress”.

Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι τα ΕΛΠΕ βλέπουν ένα σενάριο “αλά ΔΕΣΦΑ” και στη ΔΕΠΑ. Δηλαδή την πώληση του ποσοστού τους ύψους 35% στη ΔΕΠΑ, μαζί με το μερίδιο 65% του Δημοσίου, όπως δηλαδή έκαναν και στην περίπτωση του διαχειριστή του δικτύου αερίου.

“Όταν δεν ελέγχεις μια εταιρεία, δηλαδή δεν έχεις το μάνατζμεντ, δεν έχει κανένα νόημα να παραμένεις μετοχικά σε αυτήν”, όπως λέει χαρακτηριστικά στο “Energypress” άνθρωπος με γνώση των διεργασιών.