Η ενεργειακή κρίση που πλήττει την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον πλανήτη κατά το τελευταίο έτος κορυφώνεται πλέον, καθώς οδεύουμε προς τον δύσκολο χειμώνα.
Εντούτοις, μέσα στη γενικότερη απαισιοδοξία και απελπισία, υπάρχουν ορισμένα σημάδια οτι ίσως βαδίζουμε προς την κορυφή της και έπειτα προς ένα ηπιότερο περιβάλλον με χαμηλότερες τιμές (αν και όχι τόσο χαμηλές όσο παλιότερα).
1) Στο πετρέλαιο, οι ΗΠΑ και το Ιράν βρίσκονται σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις για αναβίωση της πυρηνικής συμφωνίας. Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει κίνητρο να λύσει το θέμα διότι το Νοέμβριο διεξάγονται οι ενδιάμεσες εκλογές στη χώρα του. Αν η συμφωνία υπογραφεί μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα, τότε μια γενναία ποσότητα ιρανικού πετρελαίου θα κυκλοφορήσει και πάλι ελεύθερα διεθνώς. Στον αντίποδα, ο ΟΠΕΚ έχει αφήσει να εννοηθεί ότι θα περιορίσει ξανά τη δική του παραγωγή σε μια τέτοια περίπτωση. Πάντως, το σημαντικό είναι ότι η αγορά θα επιστρέψει σε ένα καλύτερο σημείο ισορροπίας με τους παραγωγούς να διαθέτουν ένα “μαξιλαράκι” παραγωγής που σήμερα τους λείπει. Το γεγονός αυτό από μόνο του εκτιμάται ότι θα ρίξει τις τιμές.
Αν οι τιμές του πετρελαίου υποχωρήσουν στα 90 ή και στα 80 δολάρια ανά βαρέλι, αυτό θα είναι από μόνο του ένα σημαντικό βήμα που θα βοηθήσει και σε άλλους τομείς της ενέργειας.
2) Οι αποθήκες αερίου της Ευρώπης γεμίζουν ακατάπαυστα και προβλέπεται πλέον να φτάσουν κοντά στο 90% στις αρχές του χειμώνα, γεγονός που σημαίνει λιγότερες ανάγκες εισαγωγών LNG κατά τη χειμερινή περίοδο. Συγκεκριμένα στη Γερμανία, το χειμώνα αναμένεται να ξεκινήσει η λειτουργία των πρώτων τερματικών LNG, πράγμα που θα βελτιώσει την κατάσταση στον εφοδιασμό της. Απομένει να φανεί τι επίδραση θα υπάρξει στις τιμές.
3) Η Γαλλία ξεκίνησε προ μερικών ετών ένα μεγάλο πρόγραμμα επιθεωρήσεων για τις πυρηνικές της μονάδες, όταν ανακαλύφθηκε ότι πάσχουν από συγκεκριμένα προβλήματα διάβρωσης που πρέπει οπωσδήποτε να επιλυθούν. Το γεγονός αυτό οδήγησε στο μισό πυρηνικό της στόλο να βρίσκεται σήμερα εκτός λειτουργίας, όμως η λογική λέει ότι μετά από τόσο καιρό τα περισσότερα προβλήματα έχουν εντοπιστεί, άρα η συνέχεια μπορεί να είναι μόνο θετική, καθώς μια-μια οι προβληματικές μονάδες θα επιστρέφουν σε λειτουργία.
Η σταδιακή επαναδραστηριοποίηση των πυρηνικών σταθμών της Γαλλίας θα αποτελέσει από μόνη της τεράστια βοήθεια για το ευρωπαϊκό ηλεκτρικό σύστημα και μπορεί να οδηγήσει σε ένα ανίστροφο ντόμινο μείωσης τιμών σε όλες τις άλλες χώρες.
4) Τα μέτρα εξοικονόμησης μπορεί να μην είναι τα πρέποντα για μια κρίση τέτοιου μεγέθους, όμως θα λειτουργούν όλο και πιο επιδραστικά όσο περνάει ο χρόνος. Το ίδιο ισχύει και για το σχέδιο REPower EU που έχει θέσει στόχο την άμεση εγκατάσταση περισσότερων ΑΠΕ κάθε είδους.
5) Η ξηρασία που έχει περιορίσει τις δυνατότητες των υδροηλεκτρικών ανά τον πλανήτη κάποια στιγμή θα τελειώσει και οι μονάδες θα ανακάμψουν, περιορίζοντας σε ένα βαθμό τη ζήτηση για LNG.
Πέραν των παραπάνω επιχειρημάτων, ίσως η σημαντικότερη μεταβλητή για τη συνέχεια θα είναι ο καιρός, αφού θα καθορίσει τα επίπεδα της ζήτησης για θέρμανση και ρεύμα.
Σε γενικές γραμμές, αυτή τη στιγμή έχουμε μια σπάνια σύγκλιση πολλών αρνητικών παραγόντων στον ενεργειακό τομέα. Η επίλυση έστω και ενός θα καταστήσει ευκολότερη την αντιμετώπιση των άλλων. Πρώτα, όμως, θα πρέπει να αντέξουμε ως τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται…
