Έντονες αλλά (όπως όλα δείχνουν) δικαιολογημένες ανησυχίες μαζί με συναισθήματα αγανάκτησης για τον ρόλο του κράτους στο κύκλωμα πετρελαιοειδών εκφράζονται από τον Σύνδεσμο Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών Ελλάδος (ΣΕΕΠΕ) εν όψει ανατροπών.

Μετά από περίπου πέντε χρόνια που ο Σύνδεσμος είχε επικεφαλής τον εκπρόσωπο μίας ανεξάρτητης, ελληνικής, εμπορικής εταιρείας, τώρα τα διυλιστήρια φαίνονται αποφασισμένα να βγούνε μπροστά.

Γνωρίζουμε φυσικά ότι η θέση του προέδρου όπως και του αντιπροέδρου του ΣΕΕΠΕ δεν προσδίδει κάποια μεγαλύτερη βαρύτητα στις απόψεις αυτών που κατέχουν τις θέσεις αυτές.

Κι αυτό διότι ο Σύνδεσμος εξ αρχής λειτουργεί σχεδόν πάντοτε με ομοφωνία στις αποφάσεις του – αποφάσεις οι οποίες πάντα και χωρίς εξαίρεση αφορούν εισηγήσεις προς το Ελληνικό Δημόσιο. Συνεπώς, η αλλαγή ρόλων έχει μάλλον χαρακτήρα συμβολικό – αλλά πιθανώς πολύ δυνατό.

Απάντηση για τις (ήδη σε εξέλιξη) μεθοδεύσεις δίδουν οι επιπτώσεις από τα προβλήματα του κλάδου της εμπορίας πετρελαιοειδών.

Αντίθετα με τον κλάδο διύλισης, ο οποίος σημειώνει συνεχώς σχεδόν ικανοποιητική κερδοφορία, ο κλάδος εμπορίας στα πετρελαιοειδή κυμαίνεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Αποκορύφωμα αυτής της κατάστασης (μέχρι τώρα τουλάχιστον!) ήταν η προ μηνών κατάρρευση μίας ιστορικής και άλλοτε κραταιάς ελληνικής εταιρείας, με μία τραγική ανθρώπινη εξέλιξη μάλιστα.

Ο κλάδος πάσχει από χρόνια και σοβαρά προβλήματα, τα οποία περιορίζουν την κερδοφορία του, πλήττουν τον ανταγωνισμό, και επιβαρύνουν τον καταναλωτή.

Προβλήματα γνωστά σε όλους, το λαθρεμπόριο, η νοθεία και η πειρατεία που βάζουν τον καταναλωτή στην Ελλάδα σε θέση σταυρωμένου εν μέσω δύο ληστών.

Από τη μια μεριά ληστεύεται από τους παρανομούντες αετονύχηδες του κλάδου, οι οποίοι τον κλέβουν είτε ποσοτικά (όπως έχει αποδείξει μελέτη του ΕΜΠ) είτε ποιοτικά (όπως δέχεται, με ανακοινώσεις του το αρμόδιο υπουργείο), είτε απλά επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό διά της λαθρεμπορίας (τα ελλείμματα του οποίου καλείται μετά αυτός να φορτωθεί). Και από την άλλη μεριά από το ίδιο το Κράτος.

Το “ντοβλέτι” όμως αδιαφορεί για τη ληστεία σε βάρος του πολίτη-καταναλωτή(κλείνοντας όμως πονηρά το μάτι στους κλεφταράδες) αφού και οι τιμές στη λιανική πέφτουν (μέσω των λαθρεμπόρων) και κερδίζει από την ποσοτική κλοπή όσο εισπράττει περισσότερο φόρο για την ίδια πραγματική ποσότητα. Και να γιατί. Ο καταναλωτής παραγγέλνει και πληρώνει 100 λίτρα αλλά ο έμπορος του δίνει πχ 80. Τα υπόλοιπα 20 λίτρα θα ξαναπουληθούν κι ο καταναλωτής θα πληρώσει πάλι φόρους γι’αυτά!

Στα τόσα όμως προβλήματα του κλάδου προστίθεται και η υποχρέωση με τηνμείωση των ρύπων ως πρόγραμμα στο οποίο η Ευρώπη, οργανωμένα και μεθοδικά, έχει προχωρήσει εδώ και χρόνια.

Το κράτος με την προχειρότητα και τον ερασιτεχνισμό που το διακρίνει δεν ανέλαβε και εδώ εγκαίρως τις ευθύνες του.

Δεν προχώρησε στις απαραίτητες ενέργειες ώστε όλοι οι καταναλωτές (ιδιώτες, επιχειρήσεις, το ίδιο το κράτος) να αυξήσουν την παραγωγικότητα στην ενεργειακή κατανάλωση, να παράγουν, δηλαδή, τα ίδια (ή περισσότερα) με χαμηλότερη κατανάλωση ενέργειας πράγμα που θα επιτρέψει και στο κράτος να μειώσει τις ενεργειακές εξαρτήσεις του και στους πολίτες να πληρώνουν λιγότερα που σημαίνει γενική οικονομία τελικά.

Για να καλύψει όμως την ανικανότητά του το κράτος, όταν έφτασε η ημερομηνία της προθεσμίας για συμμόρφωση με τα λεγόμενα καθεστώτα επιβολής (ορίων, χρόνου, κτλ) βρήκε ως λύση να βάλει στο πρόγραμμα τις… ιδιωτικές εταιρείες!

Και έχουμε το κωμικοτραγικό φαινόμενο να πιέζονται οι εταιρείες (που φυσικά έχουν συμφέρον να πουλάνε όσο γίνεται περισσότερα πετρελαιοειδή) να κάνουν (όπως τους επιβάλλει το υπουργείο) καμπάνιες και σεμινάρια, για… μείωση των πωλήσεών τους!

Δηλαδή το πρωί θα βγαίνει η Εταιρία εμπορίας με διαφήμιση προβάλλοντας τα προϊόντα της σε κάθε υποψήφιο αγοραστή. Και το βράδυ θα βγαίνει με άλλη διαφήμιση να του συνιστά να μειώσει τις αγορές του!

Εάν δεν προσαρμοστούν σε όλα αυτά θα πέφτει πέλεκυς εξοντωτικών προστίμων εκατομμυρίων ευρώ που θα σταθεί εντελώς αδύνατον να αποφύγουν όλες οι Εταιρίες εμπορίας, χωρίς καμία εξαίρεση, αδιαφορώντας ακόμη και για τις επιπτώσεις στις επενδύσεις και από αυτόν τον χώρο.

Στη μεγάλη όμως αυτή αντιπαράθεση (Εταιριών εμπορίας και κράτους) ο Σύνδεσμος Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών δείχνει οριστικά αποφασισμένος να αλλάξει πορεία και να φέρει το κράτος αντιμέτωπο με τις ευθύνες του, διότι (όπως δείχνουν τα πράγματα) μάλλον δεν έχουν καταλάβει που οδηγούν την όλη κατάσταση.

(Γ. Κράλογλου, capital.gr)